معنی دور گردانیدن - جستجوی لغت در جدول جو

دور گردانیدن

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از رو گردانیدن — تصویر رو گردانیدن

رو گردانیدن

رو گرداندن، از کسی یا چیزی روی برگردانیدن، پشت کردن، اعراض کردن

فرهنگ فارسی عمید

روی گردانیدن

(تَ / تُویَ دَ)

روی گرداندن. (فرهنگ فارسی معین) (یادداشت مؤلف). اضراب. لفت. لفته. (یادداشت مؤلف). ضرب. تلوی. کصوم. طی. هت. (منتهی الارب). اعراض. تصییر. (ترجمان القرآن). رجوع به روی گرداندن شود

لغت نامه دهخدا

دور گردیدن

(تَ رِ ءَ / ءِ صِ کَ دَ)

دور شدن. دور گشتن. (یادداشت مؤلف). عران. انزیاح. زیوح. زیح. قصاء. قصاء. میط. میطان. طحو. نزح. نزوح. طلق. تنفل. اغراب، دور گردیدن از دیار خویش. شطوره. شطور. شطاره، دورگردیدن از مردمان به رغم ایشان. (منتهی الارب) :
که از فر و اورنگ او در جهان
بدی دور گشت آشکار ونهان.
فردوسی.
چو از سروبن دورگشت آفتاب
سر شهریار اندر آمد بخواب.
فردوسی.
رجوع به دور شدن شود

دور شدن. دور گشتن. (یادداشت مؤلف). عران. انزیاح. زیوح. زیح. قصاء. قصاء. میط. میطان. طحو. نزح. نزوح. طلق. تنفل. اغراب، دور گردیدن از دیار خویش. شطوره. شطور. شطاره، دورگردیدن از مردمان به رغم ایشان. (منتهی الارب) :
که از فر و اورنگ او در جهان
بدی دور گشت آشکار ونهان.
فردوسی.
چو از سروبن دورگشت آفتاب
سر شهریار اندر آمد بخواب.
فردوسی.
رجوع به دور شدن شود

لغت نامه دهخدا

رو گردانیدن

(تَمْ کَ / کِ)

رو گرداندن. گذاشتن و ترک کردن. (ناظم الاطباء). اعراض کردن. (آنندراج) (مجموعۀ مترادفات ص 44). روی گردانیدن. اعراض. لهیان. (یادداشت بخط مؤلف) : ذأر، رو گردانیدن از چیزی. (منتهی الارب). فجر، فجوره، فجره، رو گردانیدن از حق. (منتهی الارب). و رجوع به رو گرداندن و روگردانی و روی گرداندن شود

رو گرداندن. گذاشتن و ترک کردن. (ناظم الاطباء). اعراض کردن. (آنندراج) (مجموعۀ مترادفات ص 44). روی گردانیدن. اعراض. لُهیان. (یادداشت بخط مؤلف) : ذأر، رو گردانیدن از چیزی. (منتهی الارب). فجر، فجوره، فجره، رو گردانیدن از حق. (منتهی الارب). و رجوع به رو گرداندن و روگردانی و روی گرداندن شود

لغت نامه دهخدا

بو گردانیدن

(نَج ج)

متعفن شدن. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

نظر گردانیدن

(عِ سَ بُ کَ دَ)

نظر گردانیدن و نظر گرفتن از چیزی، کنایه از اعراض کردن و رو برتافتن. نظر پوشیدن. (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

دلیر گردانیدن

(زَ دَ)

دل دادن. دلاور کردن. شجاع کردن. دلیر کردن، جسور کردن. گستاخ گردانیدن. تجرئه. (از منتهی الارب) : رشتین، اسکندررا دلیر گردانید و بر عیب و عوار دارابن دارا اطلاع داد. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 57). هرکه ملک را... برنقض عهد دلیر گرداند یاران و دوستان را در منجنیق بلا نهاده باشد. (کلیله و دمنه). أذار، حریص و دلیر گردانیدن. تجری، دلیر گردانیدن کسی را بر کسی. (از منتهی الارب) ، دعوا کردن، متهم ساختن، ملزم نمودن. (ناظم الاطباء) ، تشویق کردن. اقدام. (ناظم الاطباء). تشییع. (تاج المصادر بیهقی). تقدیم. (از منتهی الارب)

دل دادن. دلاور کردن. شجاع کردن. دلیر کردن، جسور کردن. گستاخ گردانیدن. تجرئه. (از منتهی الارب) : رشتین، اسکندررا دلیر گردانید و بر عیب و عوار دارابن دارا اطلاع داد. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 57). هرکه ملک را... برنقض عهد دلیر گرداند یاران و دوستان را در منجنیق بلا نهاده باشد. (کلیله و دمنه). أذار، حریص و دلیر گردانیدن. تجری، دلیر گردانیدن کسی را بر کسی. (از منتهی الارب) ، دعوا کردن، متهم ساختن، ملزم نمودن. (ناظم الاطباء) ، تشویق کردن. اقدام. (ناظم الاطباء). تشییع. (تاج المصادر بیهقی). تقدیم. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

دلاور گردانیدن

(بُ دَ)

دلیر گردانیدن. شجاع کردن. قویدل ساختن: تجسیر، دلاور گردانیدن کسی را. (از منتهی الارب). رجوع به دلاور شود

لغت نامه دهخدا

دروغ گردانیدن

(پَ / پِ کو کَ دَ)

تکذیب کردن. افک. (دهار) :
مگردان دروغ آنچه گوید (سلطان) سخن
وز آنچت بپرسد نهان زو مکن.
اسدی

لغت نامه دهخدا

دوست گردانیدن

(تَ چَ / چِ خوَرْ / خُر دَ)

تحبیب. (ترجمان القرآن). دوست کردن. دوستدار کردن. دل کسی را به سوی خود کشاندن: دوست را زود دشمن توان کرد اما دشمن را دوست گردانیدن دشوار بود. (قابوسنامه)

لغت نامه دهخدا

روا گردانیدن

(تَ دُ رُ کَ دَ)

روا کردن. رجوع به روا کردن شود

لغت نامه دهخدا

دفن گردانیدن

(پَ / پِ مانْ نِ تَ)

دفن کردن. دفن نمودن. بخاک سپردن: اضلال، مرده را دفن گردانیدن. (دهار). و رجوع به دفن و دفن کردن شود

لغت نامه دهخدا

پیر گردانیدن

(هََ رْ ءْ)

پیر کردن. اکماء. قنسره. اشابه. سفال. سفول. اکویداد. (منتهی الارب) :
گرد رنج و غم که بر مردم رسد
زودتر می پیر گردد مرد شاب.
ناصرخسرو

لغت نامه دهخدا

خوش گردانیدن

(بَ نَ / نِ وَ دَ)

شاد کردن

لغت نامه دهخدا

خوار گردانیدن

(بُ لَ تَ)

خوار کردن. بی اعتبار گردانیدن. پست گردانیدن. تخذیل. ارغام. (یادداشت بخط مؤلف) ، هلاک گردانیدن. نابود کردن. از بین بردن. تعثیر. اعثار. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خورد گردانیدن

(بَ کَ دَ)

ریزه ریزه کردن. خوردکردن. خرد کردن، له کردن. خرد کردن

لغت نامه دهخدا

شور گردانیدن

(خَ بَ کَ / کِ دَ)

پرنمک کردن. (فرهنگ فارسی معین) : املاح، شور گردانیدن طعام را. (منتهی الارب) ، ایجاد آشوب و فتنه کردن. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

کور گردانیدن

(گَ دَ)

کور کردن. نابینا ساختن. و رجوع به کور کردن شود، انباشتن و مسدود ساختن آبراه چشمه و جز آن: و کاریزها انباشتن و چشمه های آب را کور گردانیدن و دزها و شهرها و دیوارها کندن. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 38). و رجوع به کور کردن شود

لغت نامه دهخدا

درگردانیدن

(پَ زَ دَ)

گردانیدن. غلطانیدن. (المصادر زوزنی) (آنندراج). انداختن. (ناظم الاطباء). از حالتی به حالت دیگر بردن، چنانکه چیزی قائم را خواباندن: اندر این سخن بود که موج آب طوفان او را (پسر کافر نوح را) درگردانید. (مجمل التواریخ والقصص)

لغت نامه دهخدا

تصویری از شور گردانیدن — تصویر شور گردانیدن

شور گردانیدن

پر نمک کردن، ایجاد فتنه و آشوب کردن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از قوی گردانیدن — تصویر قوی گردانیدن

قوی گردانیدن

نیرومندکردن، استوارکردن

فرهنگ لغت هوشیار

پیر گردانیدن

پیر کردن کهن سال ساختن: گرد رنج و غم که بر مردم رسد زودتر می پیر گردد مرد شاب. (ناصر خسرو)

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از روی گردانیدن — تصویر روی گردانیدن

روی گردانیدن

اعراض کردن، پشت کردن

فرهنگ لغت هوشیار